Μαμά, πώς ήταν το σχολείο σου;

 

Στο μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, Ενότητα Β΄-Το εκπαιδευτικό Σύστημα, οι μαθητές και οι μαθήτριες πήραν συνεντεύξεις από τους γονείς τους για τις δικές τους μαθητικές εμπειρίες. Απολαύστε τις!

Συνέντευξη από τη μαμά μου Ανθή

  • Πώς ήταν η πρώτη σου μέρα στο σχολείο

<< Θυμάμαι πως μπήκα στην αυλή του σχολείου με  την μαμά μου και είχα πιάσει την φούστα της. Eίχα κρυφτεί από πίσω της γιατί έκλαιγα και ντρεπόμουνα να με δουν τα άλλα παιδιά. Μετά γνώρισα ένα κοριτσάκι και κατάλαβα ότι δεν θα πέρναγα τόσο άσχημα στο σχολείο.>>

  • Πώς ήταν η τελευταία σου μέρα στην έκτη δημοτικού;

<< Η τελευταία μέρα στην έκτη ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Ανάλογα με το πού έμενε το κάθε παιδί, θα χώριζαν την τάξη σε δύο διαφορετικά γυμνάσια και εγώ θα έχανα την κολλητή μου φίλη. Όταν, λοιπόν, τελείωσε η τελευταία ώρα των μαθημάτων με πήρε αγκαλιά ο δάσκαλός μας, ο κύριος Γιώργος Βογιατζής, και εγώ έκλαιγα τόσο πολύ που του είχα βρέξει την μπλούζα του. Μετά από λίγο πήγαμε στο πάρκο που βρισκόταν δίπλα στο σχολείο μας, το Πεδίο του Άρεως για να <<γιορτάσουμε>> και καλά την αποφοίτηση και όλα τα παιδιά της τάξης κλαίγαμε αντί να είμαστε χαρούμενοι. Οι περαστικοί, λοιπόν, μας βλέπανε όλους να κλαίμε και μας ρωτούσαν : <<Τι έγινε, ρε παιδιά; Γιατί κλαίτε;>> Κι εμείς τους λέγαμε ότι κλαίγαμε γιατί τελείωσε το σχολείο. Κι αυτοί λέγανε : <<Έλα Χριστέ και Παναγιά! Πρώτη φορά βλέπουμε παιδιά να κλαίνε επειδή τελείωσε το σχολείο!>>

  • Έχει γίνει τίποτα κακό στα σχολικά σου χρόνια;

<<Αυτό που θα σου περιγράψω δεν ήταν κακό, απλά θα σου μιλήσω για την πιο δύσκολη χρονιά  του σχολείου, την τρίτη λυκείου. Όλη τη χρονιά διαβάζαμε πάρα πολύ και δεν είχαμε καθόλου χρόνο να βγαίνουμε με τις παρέες μας και να διασκεδάζουμε γιατί μετά το σχολείο είχαμε συνέχεια διάβασμα και φροντιστήριο. Υπήρχε μεγάλη πίεση και άγχος για τις εξετάσεις. Στο τέλος όμως, όταν έφτασε η ώρα των εξετάσεων, σταμάτησα να αγχώνομαι και κατάλαβα ότι πια δεν μπορούσα να αλλάξω τίποτα. Ότι διάβασα, διάβασα. Προσπάθησα, λοιπόν να γράψω όσο καλύτερα μπορούσα και ευτυχώς τα πράγματα πήγαν καλά και για εμένα και για τις περισσότερες φίλες μου.

Από τη Νεφέλη Σταυρίδη

 

Από τον Ιωάννη Χολέβα

Από τη Μελίνα Φέγγα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *