Επίσκεψη στο εργαστήρι γλυπτικής και χορού

 

Σήμερα εγώ και οι συμμαθητές μου πήγαμε στο εργαστήρι γλυπτικής και χορού. Για αρχή χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες και η κάθε ομάδα έκανε μια διαφορετική δραστηριότητα.

Η δική μου ομάδα πήγε πρώτη σε ένα τεράστιο βουνό από πηλό που ήταν στη μέση της αίθουσας. Όταν πρωτοανέβηκα, ο πηλός ήταν πολύ μαλακός ειδικά εκεί που υπήρχε νερό πάνω στον πηλό.

Στην αρχή ένιωσα αηδία. Όμως μετά ήθελα να λερωθώ περισσότερο. Έτσι κυλιόμουν και πηδούσα στον πηλό. Όταν ήμουν στο βουνό και κράταγα ένα κομμάτι πηλού άκουσα τον πηλό να ψιθυρίζει: Μου αρέσει που με φροντίζεις.

Mετά από αυτό το συμβάν ήθελα να φτιάξω έναν λασπάνθρωπο με την Αθηνά και την Άρτεμις. Όμως, δεν βγήκε έτσι ακριβώς όπως το θέλαμε, αλλά δεν με πείραξε καθόλου.

Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω.

Ηρώ Τζιοβαρίδη Πιερματτέι Δ1

Σήμερα επισκεφτήκαμε ένα εργαστήριο πηλού. Μόλις μπήκαμε είδα ένα τεράστιο βουνό από πηλό. Πρώτα πήγαμε γύρω του και μετά βγάλαμε τα παπούτσια μας και τις κάλτσες μας και χωριστήκαμε σε ομάδες.

Με την ομάδα μου ανεβήκαμε πάνω στο πήλινο βουνό και ήταν πολύ μαλακό. Εγώ στην ψηλότερη κορυφή του βουνού είπα «ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα».

Αναρωτιέμαι ακόμα και τώρα πως το φτιάξανε. Μια κυρία μου είπε ότι τους πήρε τρεις μέρες.

Μου άρεσε πολύ εκεί που πήγα και θα ήθελα πολύ να ξαναπάω!

Μάρκος Λιώδης,  Δ2

Σήμερα με το σχολείο πήγαμε στο μουσείο γλυπτικής και χορού στο Κουκάκι. Παλιά αυτό ήταν πάρκινγκ και συνεργείο αυτοκινήτων της Φίατ και της Πεζό. Εκεί παίξαμε διάφορα παιχνίδια με τον πηλό, όπως πάσες με μεγάλα κομμάτια πηλού, ζύγισμα με τα χέρια, αποτυπώματα χεριών και ποδιών. Μια ομάδα έφτιαχνε ένα μικρό βουνό και η άλλη το χαλούσε. Τέλος ανεβήκαμε σε ένα πήλινο βουνό τριών μέτρων ύψος και πέντε μέτρα πλάτος.

Ο πηλός μάλλον χάρηκε, που ασχοληθήκαμε μαζί του, γιατί μπορεί να γίνει κάτι χρήσιμο. Δηλαδή ένα αγγείο, ένα ποτήρι, ένα πιάτο ή μία κούπα και είπε: «Φτιάξτε με, φτιάξτε με δεν θέλω να ξεραθώ! Να γίνω πιάτο για να τρώτε! Όχι, μια κούπα να πίνετε τσάι! Όχι, ένα ποτήρι να πίνετε γάλα! Όχι, ένα αγγείο της Γεωμετρικής εποχής, ένας κρατήρας ή και αμφορέας, δεν έχω πρόβλημα, ναι, αμφορέας!»

Ένιωσα χαρά, γιατί και με τον πηλό και με τα παιδιά πέρασα πολύ ωραία. Χάρηκα και όταν με τον Νίκο και τον Ιάσωνα στο πήλινο βουνό φτιάξαμε τούνελ και τα ενώσαμε.

Με το κομμάτι πηλού που πήρα θα φτιάξω κάτι χρήσιμο, όπως ζήταγε η κυρία. Τον υπόλοιπο πηλό θα τον κάνω ένα διακοσμητικό χώρου.

Χρήστος Βαγουρδής, Δ1 τάξη

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *